Thuis zou ik dat normaal vinden, maar hier zie ik dat het groei is. Andersom negeer ik vervelend gedrag, bijvoorbeeld als een jongere tien keer achter elkaar mijn naam zegt omdat ik niet snel genoeg reageer naar zijn zin. Of ik spreek hem erop aan: ‘Eén keer vragen is voldoende. Ik kom zo bij je.’  Pedagogisch medewerker zijn is ook veiligheid bieden. Op emotioneel vlak, door een luisterend oor te bieden, maar ook fysiek.

Je bent voortdurend alert op mogelijk gevaarlijke situaties. Hoe gaan de jongeren met elkaar om? Is er één iemand de baas of iemand juist altijd de Sjaak. Om dat te zien, moet je goed kunnen observeren. Wie heeft er bijvoorbeeld de afstandsbediening? Hoe staan de gezichten tijdens een spelletje? Loopt er iemand met gebalde vuisten of gekromde schouders? Het zijn dingen waar je normaliter niet op zou letten, maar die signalen kunnen hierbinnen echt belangrijk zijn. Simpele dingen ook als: altijd weten waar de groepstelefoon is, waar je sleutels en pieper zijn en of er na het avondeten net zoveel messen de la in gaan als dat eruit kwamen. Zodra je Teylingereind binnenkomt, sta je aan. Niet alleen op spannende momenten, maar ook als het gezellig is en je met een paar jongens hard staat mee te zingen tijdens het koken.  Een ander belangrijk ding in ons werk is rapporteren en de administratie. Niet mijn favoriete onderdeel, maar wel heel belangrijk. Door goed op te schrijven wat je ziet in gedrag bij jongeren, weten je collega’s ook hoe het gaat. Zo kun je aan de ene kant de jongere het beste vooruithelpen, omdat je zijn groei goed in beeld hebt. En aan de andere kant bijdragen aan de veiligheid. Want door de wisselende diensten zijn er steeds andere mensen op de groep en zonder goede rapportage kan er dan best veel ongezien blijven. Nu hebben we patronen of sluimerende problemen vaak snel door. 

Succes zit voor mij in kleine dingen. En dat moet ook. Als je grote doorbraken verwacht, ga je hier snel teleurgesteld raken. Waar ik blij van word? Als ik met een jongen een gesprek heb over hoe hij op een eisende manier iets vraagt en we tot de conclusie komen dat hij het niet zo bedoeld had. En dat hij dan aangeeft erop te gaan letten. Dat zijn voor mij wel kleine successen hoor.”